Zaterdag gingen we naar onze gastfamilies, maar de bus was (alweer) te laat: 2 uur en een half!!!! hebben we op de bus moeten wachten... (Als je nog eens denkt dat de bussen van De Lijn altijd te laat zijn...) Maar toen hij er eindelijk was, was de vreugde enorm.
We hadden wel nog een busrit van 8 uur voor de boeg, maar niemand leek dat echt erg te vinden, want we gingen ten slotte onze familie ontmoeten.
En dan kwamen we aan in Rimini! Alle families stonden op ons te wachten en mijn familie had zelfs een bord met "Welkom Fara". Superlief!! Ik was zo blij dat ik ze eindelijk zag!

Dan gingen we naar hun huis en kreeg ik een hele rondleiding. Het is echt heel gezellig met veel foto's en tekeningen. Daarna heb ik mijn cadeautjes gegeven en mijn mamma
S'avonds zijn we ook nog naar een pizzeria gegaan, la vita è bella :)

Vrijdag was het dan eindelijk zover, ik mocht vertrekken naar Italië. Om 11u30 vertrok mijn vlucht in zaventem naar de luchthaven in Rome. De vlucht duurde ongeveer 2 uur en nam ik samen met de andere uitwisselingsstudenten die naar Italië gingen.
Eenmaal aangekomen in Italië moesten we heel lang wachten op de bus die ons naar het hotel voor die nacht ging brengen. Daar heb ik dan andere uitwisselingsstudenten van over heel de wereld ontmoet. De sfeer was heel los en het was echt tof :) Maar veel tijd om bij te praten was er niet; want de volgende dag vertrok de bus richting Rimini al om 7 uur.

Het is bijna zover.
Binnen exact vijf dagen vertrek ik op mijn avontuur. Drie maanden lang zal ik in het mooie Italië wonen, leven, eten, slapen... Ik zal verblijven in Rimini, een kuststad in midden-Italië. Daar zal ik bij een gastgezin wonen en krijg ik dus een hele nieuwe familie! Mijn familie bestaat uit 'una mamma'; Christina, 'un babo'; Marco 'due sorelle'; Sylvia en Ilaria en 'un fratello'; Tommaso. Mijn ene gastzus, Sylvia, is even oud als mij en gaat ook op uitwisseling naar Slovenië terwijl ik naar Italië ga. Ik heb al veel contact gehad met haar en vind het jammer dat ik haar niet zal kunnen leren kennen tijdens mijn verblijf in Italië. Gelukkig is er na onze uitwisseling nog een kamp in Brussel waar we elkaar dan na al die tijd kunnen ontmoeten.
Ook met mijn gastmama heb ik al gemaild. Ik heb echt superveel zin om mijn hele familie te leren kennen.

Mijn laatste dagen in België breken aan, er worden schoolafspraken gemaakt en ik probeer te beslissen wat er in mijn valies moet. Maar hoe pak je in voor een avontuur van drie maanden?
Op de valreep probeer ik ook nog wat Italiaans te leren, daar ben ik in de zomervakantie al mee bezig geweest, maar nu het vertrek zo dichtbij komt ben ik plots toch gemotiveerder om die werkwoordvervoegingen in mijn hoofd te krijgen.
Afscheid nemen van mijn familie en vrienden doet raar, ik zal hen zo lang niet zien. Maar ik ben er zeker van dat deze drie maanden de tijd van mijn leven zullen worden.

Nog vijf dagen...